弟子规全文拼音版.docx

弟子规全文拼音版.docx

《弟子规全文拼音版.docx》由会员分享，可在线阅读，更多相关《弟子规全文拼音版.docx（7页珍藏版）》请在冰豆网上搜索。

弟子规全文拼音版

dìzǐguī

弟子规

zǒngxù

【总叙】

dìzǐguīshèngrénxùnshǒuxiàotìcìjǐnxìn

弟子规圣人训首孝悌次谨信

fànàizhòngérqīnrényǒuyúlìzéxuéwén

泛爱众而亲仁有余力则学文

rùzéxiào

【入则孝】

fùmǔhūyìngwùhuǎnfùmǔmìngxíngwùlǎn

父母呼应勿缓父母命行勿懒

fùmǔjiàoxūjìngtīngfùmǔzéxūshùnchéng

父母教须敬听父母责须顺承

dōngzéwēnxiàzéqìngchénzéxǐnghūnzédìng

冬则温夏则凊晨则省昏则定

chūbìgàofǎnbìmiànjūyǒuchángyèwúbiàn

出必告反必面居有常业无变

shìsuīxiǎowùshànwéigǒushànwéizǐdàokuī

事虽小勿擅为苟擅为子道亏

wùsuīxiǎowùsīcánggǒusīcángqīnxīnshāng

物虽小勿私藏苟私藏亲心伤

qīnsuǒhàolìwèijùqīnsuǒwùjǐnwèiqù

亲所好力为具亲所恶谨为去

shēnyǒushāngyíqīnyōudéyǒushāngyíqīnxiū

身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞

qīnàiwǒxiàohénánqīnzēngwǒxiàofāngxián

亲爱我孝何难亲憎我孝方贤

qīnyǒuguòjiànshǐgēngyíwúsèróuwúshēng

亲有过谏使更怡吾色柔吾声

jiànbúrùyuèfùjiànhàoqìsuítàwúyuàn

谏不入悦复谏号泣随挞无怨

qīnyǒujíyàoxiānchángzhòuyèshìbùlíchuáng

亲有疾药先尝昼夜侍不离床

sāngsānniánchángbēiyèjūchùbiànjiǔròujué

丧三年常悲咽居处变酒肉绝

sāngjìnlǐjìjìnchéngshìsǐzhěrúshìshēng

丧尽礼祭尽诚事死者如事生

chūzétì

【出则弟】

xiōngdàoyǒudìdàogōngxiōngdìmùxiàozàizhōng

兄道友弟道恭兄弟睦孝在中

cáiwùqīngyuànhéshēngyányǔrěnfènzìmǐn

财物轻怨何生言语忍忿自泯

huòyǐnshíhuòzuòzǒuzhǎngzhěxiānyòuzhěhòu

或饮食或坐走长者先幼者后

zhǎnghūrénjídàijiàorénbùzàijǐjídào

长呼人即代叫人不在已即到

chēngzūnzhǎngwùhūmíngduìzūnzhǎngwùxiànnéng

称尊长勿呼名对尊长勿见能

lùyùzhǎngjíqūyīzhǎngwúyántuìgōnglì

路遇长疾趋揖长无言退恭立

qíxiàmǎchéngxiàjūguòyóudàibǎibùyú

骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělìyòuwùzuòzhǎngzhězuòmìngnǎizuò

长者立幼勿坐长者坐命乃坐

zūnzhǎngqiánshēngyàodīdībùwénquèfēiyí

尊长前声要低低不闻却非宜

jìnbìqūtuìbìchíwènqǐduìshìwùyí

进必趋退必迟问起对视勿移

shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōngrúshìxiōng

事诸父如事父事诸兄如事兄

jǐn

【谨】

zhāoqǐzǎoyèmiánchílǎoyìzhìxīcǐshí

朝起早夜眠迟老易至惜此时

chénbìguanjiānshùkǒubiànniàohuízhéjìngshǒu

晨必盥兼漱口便溺回辄净手

guānbìzhèngniǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐnqiè

冠必正纽必结袜与履俱紧切

zhìguānfúyǒudingwèiwùluàndùnzhìwūhuì

置冠服有定位勿乱顿致污秽

yīguìjiébúguìhuáshàngxúnfènxiàchènjiā

衣贵洁不贵华上循分下称家

duìyǐnshíwùjiǎnzéshíshìkěwùguòzé

对饮食勿拣择食适可勿过则

niánfāngshàowùyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwéichǒu

年方少勿饮酒饮酒醉最为丑

bùcōngrónglìduānzhèngyīshēnyuánbàigōngjìng

步从容立端正揖深圆拜恭敬

wùjiànyùwùbǒyǐwùjījùwùyáobì

勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀

huǎnjiēliánwùyǒushēngkuānzhuǎnwānwùchùléng

缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱

zhíxūqìrúzhíyíngrùxūshìrúyǒurén

执虚器如执盈入虚室如有人

shìwùmángmángduōcuòwùwèinánwùqīnglüè

事勿忙忙多错勿畏难勿轻略

dòunàochǎngjuéwùjìnxiépìshìjuéwùwèn

斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问

jiāngrùménwènshúcúnjiāngshàngtángshēngbìyáng

将入门问孰存将上堂声必扬

rénwènshuíduìyǐmíngwúyǔwǒbùfēnmíng

人问谁对以名吾与我不分明

yòngrénwùxūmíngqiútǎngbùwènjíwéitōu

用人物须明求倘不问即为偷

jièrénwùjíshíhuánhòuyǒujíjièbùnán

借人物及时还后有急借不难

xìn

【信】

fánchūyánxìnwéixiānzhàyǔwàngxīkěyān

凡出言信为先诈与妄奚可焉

huàshuōduōbùrúshǎowéiqíshìwùnìngqiǎo

话说多不如少惟其是勿佞巧

jiānqiǎoyǔhuìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī

奸巧语秽污词市井气切戒之

jiànwèizhēnwùqīngyánzhīwèidìwùqīngchuán

见未真勿轻言知未的勿轻传

shìfēiyíwùqīngnuògǒuqīngnuòjìntuìcuò

事非宜勿轻诺苟轻诺进退错

fándàozìzhòngqiěshūwùjíjíwùmóhū

凡道字重且舒勿急疾勿模糊

bǐshuōchángcǐshuōduǎnbùguānjǐmòxiánguǎn

彼说长此说短不关己莫闲管

jiànrénshànjísīqízòngqùyuǎnyǐjiànjī

见人善即思齐纵去远以渐跻

jiànrénèjínèixǐngyǒuzégǎiwújiājǐng

见人恶即内省有则改无加警

wéidéxuéwéicáiyìbùrúréndāngzìlì

唯德学唯才艺不如人当自砺

ruòyīfúruòyǐnshíbùrúrénwùshēngqī

若衣服若饮食不如人勿生戚

wénguònùwényùlèsǔnyǒuláiyìyǒuquè

闻过怒闻誉乐损友来益友却

wényùkǒngwénguòxīnzhíliàngshìjiànxiāngqīn

闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲

wúxīnfēimíngwéicuòyǒuxīnfēimíngwéiè

无心非名为错有心非名为恶

guònénggǎiguīyúwútǎngyǎnshìzēngyìgū

过能改归于无倘掩饰增一辜

fànàizhòng

【泛爱众】

fánshìrénjiēxūàitiāntongfùdìtongzài

凡是人皆须爱天同覆地同载

xìnggāozhěmíngzìgāorénsuǒzhòngfēimàogāo

行高者名自高人所重非貌高

cáidàzhěwàngzìdàrénsuǒfúfēiyándà

才大者望自大人所服非言大

yǐyǒunéngwùzìsīrénsuǒnéngwùqīngzī

己有能勿自私人所能勿轻訾

wùchǎnfùwùjiāopínwùyàngùwùxǐxīn

勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新

rénbùxiánwùshìjiǎorénbùānwùhuàrǎo

人不闲勿事搅人不安勿话扰

rényǒuduǎnqièmòjiērényǒusīqièmòshuō

人有短切莫揭人有私切莫说

dàorénshànjíshìshànrénzhīzhīyùsīmiǎn

道人善即是善人知之愈思勉

yángrénèjìshìèjízhīshènhuòqiězuò

扬人恶即是恶疾之甚祸且作

shànxiāngquàndéjiējiànguòbùguīdàoliǎngkuī

善相劝德皆建过不规道两亏

fánqǔyǔguìfēnxiǎoyǔyíduōqǔyíshǎo

凡取与贵分晓与宜多取宜少

jiāngjiārénxiānwènjǐjǐbúyùjísùyǐ

将加人先问己己不欲即速已

ēnyùbàoyuànyùwàngbàoyuànduǎnbàoēncháng

恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长

dàibìpúshēnguìduānsuīguìduāncíérkuān

待婢仆身贵端虽贵端慈而宽

shìfúrénxīnbùránlǐfúrénfāngwúyán势服人心不然理服人方无言

qīnrén

【亲仁】

tóngshìrénlèibùqíliúsúzhòngrénzhěxī

同是人类不齐流俗众仁者希

guǒrénzhěrénduōwèiyánbúhuìsèbúmèi

果仁者人多畏言不讳色不媚

néngqīnrénwúxiànhǎodérìjìnguòrìshǎo

能亲仁无限好德日进过日少

bùqīnrénwúxiànhàixiǎorénjìnbǎishìhuài

不亲仁无限害小人进百事坏

yúlìxuéwén

【余力学文】

búlìxíngdànxuéwénzhǎngfúhuáchénghérén

不力行但学文长浮华成何人

dànlìxíngbùxuéwénrènjǐjiànmèilǐzhēn

但力行不学文任己见昧理真

dúshūfǎyǒusāndàoxīnyǎnkǒuxìnjiēyào

读书法有三到心眼口信皆要

fāngdúcǐwùmùbǐcǐwèizhōngbǐwùqǐ

方读此勿慕彼此未终彼勿起

kuānwéixiànjǐnyònggōnggōngfūdàozhìsètōng

宽为限紧用功工夫到滞塞通

xīnyǒuyísuízhájìjiùrénwènqiúquèyì

心有疑随札记就人问求确义

fangshìqīngqiángbìjìngjīànjiébǐyànzhèng

房室清墙壁净几案洁笔砚正

mòmópiānxīnbùduānzìbújìngxīnxiānbìng

墨磨偏心不端字不敬心先病

lièdiǎnjíyǒudingchùdúkànbìhuányuánchù

列典籍有定处读看毕还原处

suīyǒujíjuànshùqíyǒuquēhuàijiùbǔzhī

虽有急卷束齐有缺坏就补之

fēishèngshūbǐngwùshìbìcōngmínghuàixīnzhì

非圣书屏勿视敝聪明坏心志

wùzìbàowùzìqìshèngyǔxiánkěxúnzhì

勿自暴勿自弃圣与贤可驯致